Gazetecilik mesleğinin doğasında eleştirmek vardır. Bizler halkın gözü, kulağı ve vicdanı olma sorumluluğu taşıyoruz.
Bazen kalemimiz sivri olabilir, bazen kelimelerimizin dozunu kaçırabiliriz.
Ama niyetimiz hep aynıdır: kamu yararını savunmak ve yanlışın düzeltilmesine vesile olmak.
Yıllar önce Gebze Fatih Devlet Hastanesi’nde yaşanan bazı sorunları kaleme almıştım.
O yazımda, kurum yönetimini sert bir dille eleştirmiş ve çözüm çağrısında bulunmuştum.
Açık konuşmak gerekirse, o yazıyı tam anlamıyla bir gazetecilik refleksiyle yazmıştım.
O an hissettiğim sorumlulukla, kamuoyuna karşı görevimi yerine getirme düşüncesiyle hareket ettim.
Ancak o yazının ardından, bölgemizin kıymetli iki büyüğüm bana ulaştı. “Bak, bu İlyas Sarı sıradan biri değil,” dediler. “İşinin ehli, devlet terbiyesi almış, mücadeleci bir adam. Tanışmanı isteriz.” Onların tavsiyesiyle tanıştım Başhekim Uzman Dr. İlyas Sarı ile…
Tanıdıkça anladım ki, söylenenlerden çok daha fazlası var bu insanda. O sadece bir doktor değil, bir devlet adamıydı.
Duruşuyla, vizyonuyla, insani yaklaşımıyla, bulunduğu kurumu gerçekten ileriye taşımaya çalışan bir yöneticiydi.
Mesleki hayatımda ilk defa bir yazım yüzünden içimde pişmanlık oluştu. O günkü eleştirimin dozunu, bugün dönüp baktığımda fazla buluyorum.
Belki de istemeden kırdım İlyas Hocam’ı. Ama bilinmesini isterim ki, maksadım asla bir kişiyi hedef almak değil, sadece kamu hizmetindeki aksaklıkların giderilmesini sağlamaktı.
Zamanla dost olduk. Hatta ağabey-kardeş ilişkisi kurduk. Her görüşmemizde kendisinden devlet adamlığına, liyakate ve tevazua dair yeni şeyler öğrendim. Bu dostluk, meslek hayatımın bana en güzel hediyelerinden biri oldu.
Ve bugün biraz buruk, biraz da duygusalım… Çünkü kıymetli hocamız artık aramızdan ayrılıyor. 14 Temmuz itibarıyla Bursa İnegöl Devlet Hastanesi’ne başhekim olarak atanıyor.
Gebze Fatih Devlet Hastanesi’nde görev yaptığı süre boyunca sadece sağlık hizmetinin kalitesini yükseltmedi, aynı zamanda çalışma ortamına huzur, güven ve düzen getirdi.
Kendisinin ayrılacak olmasına hastane personeli başta olmak üzere birçok kişi üzülüyor. Bu üzüntü boşuna değil. Çünkü böyle değerli insanların kıymeti, onlar gidince daha da iyi anlaşılıyor.
Ben buradan İlyas Sarı Hocam’a bir kez daha teşekkür etmek istiyorum. Eğer geçmişte yazdığım o köşe yazısıyla kalbini kırdıysam, samimiyetle hakkını helal etmesini istiyorum.
Benden yana bir hak varsa helal olsun. Onun Gebze’de kalmasını, bu kente daha uzun yıllar hizmet etmesini yürekten isterdim. Ama inanıyorum ki gittiği yerde de aynı azim, aynı özveriyle çalışmaya devam edecek.
Allah yolunu açık etsin Hocam… Başarıların daim, hizmetlerin bereketli olsun. Ve bil ki bu şehirde, Gebze’de her zaman bir kapın var. Ne zaman dönmek istersen, seni bekleyen dostların olduğunu unutma.
Kal sağlıcakla.
YORUMLAR